مقایسه دوربین بدون آینه و DSLR

تفاوت دوربین بدون آینه و DSLR چیست؟

اول، یک درس تاریخ مختصر: دوربین‌های DSLR (دیجیتال تک لنزی بازتابی) نتیجه مستقیم دوربین‌های فیلمی ۳۵ میلی‌متری بودند که از دهه ۱۹۶۰ محبوب شده بودند. اولین دوربین‌های دیجیتال تجاری در اوایل دهه ۱۹۹۰، تبدیل‌هایی از دوربین‌های نیکون F3 با سنسورهای کداک بودند. نیکون اولین دوربین دیجیتال حرفه‌ای خود را در سال ۱۹۹۹ عرضه کرد و کانن در سال ۲۰۰۱ از آن پیروی کرد. اولین دوربین بدون آینه تجاری توسط پاناسونیک در سال ۲۰۰۸ عرضه شد.

خب، تفاوت دوربین بدون آینه و DSLR چیست؟ نام‌ها تقریباً پاسخ را به شما می‌دهند. یک دوربین DSLR از یک سیستم آینه برای هدایت نور از لنز به آینه، سپس از طریق یک منشور که تصویر را به منظره‌یاب اپتیکال هدایت می‌کند، استفاده می‌کند. وقتی از طریق منظره‌یاب یک DSLR نگاه می‌کنید، شما دقیقاً همان چیزی را می‌بینید که لنز می‌بیند. وقتی شاتر فشار داده می‌شود، آینه به سمت بالا می‌چرخد و از مسیر خارج می‌شود و شاتر باز می‌شود و سنسور را در معرض نور تصویر قرار می‌دهد.

در یک دوربین بدون آینه، همانطور که از نامش پیداست، هیچ آینه‌ای وجود ندارد. این سیستم دوربین در عوض به منظره‌یاب‌های الکترونیکی (EVF) و/یا صفحه‌های نمایش پشتی برای نشان دادن تصویر قبل از فشردن شاتر متکی است. بنابراین، در حالی که شما همان چیزی را می‌بینید که لنز می‌بیند، آن را روی یک صفحه نمایش الکترونیکی با وضوح بالا مشاهده می‌کنید نه یک سیستم اپتیکال کاملاً غیرفعال. وقتی دکمه شاتر فشار داده می‌شود، شاتر مکانیکی باز می‌شود و سنسور را در معرض نور تصویر قرار می‌دهد.

نمودار تفاوت عملکرد داخلی بین دوربین بدون آینه و DSLR که نبود آینه را نشان می‌دهد.

هنگام انتخاب بین دوربین بدون آینه و DSLR، انتخاب در نهایت توسط ترجیحات شخصی و اولویت‌های عکاسی شما تعیین می‌شود، زیرا هر دو سیستم کیفیت تصویر، عملکرد و تنوع عالی را در سیستم‌های خود ارائه می‌دهند. هر سیستم مزایا و معایب خود را دارد و درک آنها امیدوارم به تصمیم‌گیری شما بین این سیستم‌ها کمک کند.

مزایای دوربین DSLR

۱. منظره‌یاب اپتیکال:

دیدن دقیقاً همان چیزی که لنز می‌بیند یک مزیت عملی بزرگ دوربین‌های DSLR است، زیرا منظره‌یاب‌های اپتیکال در تمام شرایط نوری به خوبی عمل می‌کنند، به خصوص در نور شدید که EVFها ممکن است برای به اندازه کافی روشن بودن با مشکل مواجه شوند.

۲. تاریخچه طولانی‌تر توسعه و بلوغ:

این سیستم‌ها به طور مداوم با بهبودهایی در سنسورها، سیستم‌های فوکوس و انتخاب لنزها به‌روز شده‌اند. در این سیستم تقریباً در هر رنج قیمتی، گزینه‌های بدنه دوربین وجود دارد.

۳. بازار بزرگ دست دوم برای دوربین‌ها و لنزها:

درست مانند بازار خودروهای دست دوم، می‌توان ارزش‌های عالی را در بدنه‌های دوربین مدل یک یا دو نسل قدیمی‌تر پیدا کرد. علاوه بر این، تنوع بسیار زیادی از لنزهای دست دوم برای تقریباً هر سازنده‌ای موجود است.

معایب دوربین DSLR

۱. از نظر فنی بالغ شده:

در حالی که این می‌تواند یک مزیت باشد، همچنین به این معنی است که بیشتر بهبودهای عمده و قابل دستیابی در عملکرد دوربین قبلاً کشف شده‌اند. عرضه‌های اخیر بر روی سنسورهای با وضوح بالاتر با چند بهبود عملکردی دیگر متمرکز شده‌اند.

۲. از نظر مکانیکی پیچیده‌تر:

مکانیزم آینه و سیستم‌های اپتیکال برای هدایت نور از لنز به منظره‌یاب شامل اجزای مکانیکی بیشتری است که نیاز به مهندسی دقیق و گران‌قیمت برای امکان عملکرد بالا و دوام دارد. این سیستم‌های مکانیکی به اندازه، وزن و هزینه این سیستم‌ها می‌افزایند.

۳. قابلیت‌های ویدیویی به خوبی پیشرفته نیستند:

به دلیل وجود مکانیزم آینه، یک DSLR باید هنگام ضبط ویدیو در حالت “آینه بالا” کار کند و این نیاز به یک سیستم فوکوس متفاوت و سازش‌های دیگری در عملکرد سیستم به عنوان یک دوربین فیلمبرداری دارد.

۴. احتمالاً در آینده نزدیک هیچ سیستم جدیدی نخواهیم دید (هرگز؟):

سونی دیگر DSLR تولید نمی‌کند و کانن و نیکون هیچ برنامه اعلام شده یا شایعه شده‌ای برای دوربین‌های DSLR جدید یا بازنگری شده ندارند. تنها سازنده‌ای که من می‌شناسم و هنوز به DSLRهای آینده متعهد است، پنتاکس است.

در پست دوربین DSLR چیست؟ در مورد این دوربین ها بیشتر مطالعه کنید.

 

مزایای دوربین بدون آینه

۱. معمولاً کوچک‌تر/سبک‌تر هستند:

این یکی از نقاط فروش اولیه هنگام عرضه اولین سیستم‌های بدون آینه بود و در حالی که هنوز تا حدودی درست است، لحظه‌ای که یک لنز زوم تله‌فوتوی سریع را به این سیستم‌ها اضافه می‌کنید، هرگونه مزیت وزن یا اندازه عمدتاً از بین می‌رود. با این حال، برای کسانی که هرگز یا اصلاً به آن لنزهای بزرگ نیاز ندارند، فرصتی برای یک سیستم جمع‌وجور و سبک با لنزهای پرایم دارند.

۲. بی‌صداتر:

عدم وجود مکانیزم آینه منجر به صدای مکانیکی بسیار کمتری هنگام گرفتن عکس می‌شود. من و همسرم چند هفته پیش در حال عکاسی از یک عروسی در کلیسا با دوربین‌های بدون آینه‌مان بودیم و پس از آن هماهنگ‌کننده عروسی سالن گفت که ما ساکت‌ترین و کم‌مزاحمت‌ترین عکاسانی بودیم که او تجربه کرده بود.

۳. منظره‌یاب الکترونیکی با پیش‌نمایش نوردهی و وایت بالانس:

توانایی دیدن دقیقاً اینکه نوردهی چگونه به نظر می‌رسد به این معنی است که دیگر از نوردهی غافلگیر نمی‌شوم چون جبران نوردهی را روشن گذاشته‌ام، یا هنگام دنبال کردن فعالیت از یک فضای روشن به تاریک و فراموش کردن تنظیم نوردهی. این پیش‌نمایش نوردهی برای یادگیری یا جهش به نوردهی دستی با اطمینان فوق‌العاده است. این ویژگی‌ای است که من بیشتر از همه در دوربین‌های بدون آینه قدردانی می‌کنم.

۴. قابلیت‌های ویدیویی بهتر:

عدم وجود آینه و استفاده از منظره‌یاب‌های الکترونیکی و صفحه‌های نمایش پشتی به این معنی است که دوربین‌های بدون آینه به طور منحصربه‌فردی برای ایجاد محتوای ویدیویی بدون سازش در سیستم‌های فوکوس یا پیش‌نمایش مناسب هستند. اکثر دوربین‌های بدون آینه قادر به ضبط ویدیوی 4K هستند و نسل جدید دوربین‌ها در حال ارائه قابلیت‌های ضبط ویدیوی 8K هستند.

۵. سیستم‌های جدید زیادی در حال توسعه هستند:

به نظر می‌رسد سونی هر دو هفته یکبار یک دوربین بدون آینه جدید عرضه می‌کند و سیستم‌های متنوعی با هدف موارد استفاده منحصربه‌فرد دارد. نیکون و کانن به سرعت در حال رسیدن هستند و هر کدام چندین مدل رده بالاتر دارند و پیش‌بینی می‌شود هر کدام در سال آینده یک مدل پرچمدار بدون آینه عرضه کنند. فوجی‌فیلم و پاناسونیک به گسترش سیستم‌های لنز و بدنه دوربین خود ادامه می‌دهند و گزینه‌های جایگزینی برای «۳ بزرگ» ارائه می‌دهند.

۶. گزینه سنسور «فرمت متوسط»:

می‌دانم که گفتم بحث اندازه سنسور برای زمان دیگری است، اما می‌خواستم اشاره کنم که اگر به گزینه‌های سنسور بزرگتر از فول فریم علاقه دارید، حداقل دو سیستم بدون آینه «فرمت متوسط» موجود است. یکی از فوجی‌فیلم و دیگری از هاسلبلاد. هر دو از یک سنسور ۴۴ × ۳۳ میلی‌متری استفاده می‌کنند که حدود ۳۰٪ بزرگتر از سنسور ۳۵ × ۲۳ میلی‌متری در دوربین‌های فول فریم است. فقط گفتم که بدانید همچین گزینه‌ای هم هست…

۷. آداپتورهای موجود برای لنزهای قدیمی و وینتج:

تنوع گسترده‌ای از آداپتورهای لنز شخص اول و شخص ثالث برای تبدیل لنزهای قدیمی همان سیستم یا لنزهای سیستم‌های مختلف، از جمله لنزهای فیلمی ۳۵ میلی‌متری وینتج، وجود دارد. با آداپتورهای شخص اول برای لنزهای DSLR قدیمی، عملکردهای فوکوس خودکار و نورسنجی را حفظ خواهید کرد. برخی از آداپتورهای گران‌تر شخص ثالث و بین‌برندی نیز امکان حفظ قابلیت‌های فوکوس خودکار و نورسنجی را ارائه می‌دهند، در حالی که گزینه‌های مبدل ارزان‌تر فاقد این ویژگی‌های خودکار هستند.

معایب دوربین بدون آینه

۱. EVF و صفحه LCD در نور شدید به خوبی قابل مشاهده نیستند:

این سیستم‌های الکترونیکی اغلب به اندازه کافی روشن نیستند تا بر یک روز آفتابی غلبه کنند و ممکن است برای کادربندی عکس به نوعی هود یا روشی برای مسدود کردن نور نیاز باشد.

۲. عمر باتری کوتاه‌تر:

دوربین‌های بدون آینه از نظر الکترونیکی پیچیده‌تر هستند و همیشه به سنسور و حداقل یک صفحه نمایش برق می‌رسانند. وقتی این با بدنه‌های نسبتاً کوچک‌تر ترکیب می‌شود، فضای کمتری برای یک باتری با ظرفیت بالا وجود دارد که منجر به عمر باتری کوتاه‌تر نسبت به یک DSLR می‌شود.

۳. بازار دست دوم کوچکتر در دوربین‌ها و لنزها:

به دلیل تازگی نسبی دوربین‌های بدون آینه با ویژگی‌های برابر با دوربین‌های DSLR، بازار دست دوم برای بدنه‌های دوربین یک یا دو نسل قدیمی در حال حاضر به بزرگی بازار دست دوم DSLR نیست.

در پست دوربین بدون آینه یا میررلس چیست؟ در مورد این دوربین ها بیشتر مطالعه کنید.

دوربین بدون آینه یا DSLR؟

من این بحث را با خودم در ژانویه ۲۰۱۲ شروع کردم، زمانی که تری رتکلیف یک پست وبلاگ با عنوان «DSLRها یک نسل در حال مرگ هستند – دوربین‌های نسل سوم آینده هستند» منتشر کرد. در آن زمان، من از یک نیکون D600 استفاده می‌کردم و فکر می‌کردم هیچ راهی وجود ندارد که به یک تکنولوژی متفاوت که معایب زیادی داشت (در آن زمان!) و مزایای آن در مورد استفاده من جبران نمی‌شد، مهاجرت کنم. دو سال بعد، تصمیم من تغییر کرد وقتی در سال ۲۰۱۴ یک فوجی‌فیلم X-T1 خریدم و اکنون نمی‌توانم تصور کنم که به تکنولوژی DSLR برگردم.

البته، تفاوت دوربین بدون آینه و DSLR و بحث پیرامون آن برای مدتی ادامه خواهد داشت و انتخاب سیستم بسیار شخصی است. من فکر می‌کنم که همه دوربین‌ها در نهایت بدون آینه خواهند شد، زیرا از نظر تجاری برای تولیدکنندگان منطقی است که سیستم‌های جدیدی برای فروش داشته باشند و هنوز فضای زیادی برای بهبود سیستم‌های بدون آینه وجود دارد تا انگیزه ارتقاء نسلی واضح‌تری نسبت به آنچه در سیستم‌های بالغ DSLR موجود است، فراهم کنند. من فکر می‌کنم پست وبلاگ تری از سال ۲۰۱۲ درست بود و فقط باید منتظر بمانیم و ببینیم چقدر طول می‌کشد تا در نهایت به حقیقت بپیوندد.